Guzeli paylasmak babinda...

Demisimdir onceden de: Pazar aksamlarini hicccccccc sevmemmmmm....


Dun aksam yine o felsefe ile gezinirken evde gozum ilisti ilim dostum dedigim Imam-i Gazzali'nin Ihyau Ulumiddin'e.
Benim zor gunlerimde veyahut daraldigim anlarimda edindigim en guzel dostum. Kalbime ferahlik sacan yazilar... 
Bir arkadasim bana ohooo agir kitaplar okuyorsun demisti. Ben oyle gormedim hic. Tam tersine! Satir satir okumuyorum veya gunluk... Gozume ilismesi gerektigi anlarda o beni buluyor. Miknatis gibi cekiyor kendine, ne hos degil mi?... Eeee... Dost edinmisiz. Dost kendini hangi anlarda gostermeli!


Iste oylesi bir anda yine BURADAYIM, AL BENI ELINE dedi. Aldigim an sicakligini hissettim... OHHHH.... ozlemisim sayfalarin sariligini ( 1. hamur degil, hehehe) ve kitabin kokusunu.


Sonra okudum okumam gerekenleri. Bu seferki bir dua'ydi. Hemen telefonuma kayda aldim. Blogta da yerini alsin diye ancak bu aksam tiklayabiliyorum.

"Allah'im, Seni sevmeyi ve Seni seveni sevmeyi ve Senin sevgine beni yakistiracak seyi sevmeyi bana nasip et ve Senin sevgini soguk suyu (coldeki sicakligi dusunerek) sevmekten bana daha sevimli kil." AMIN AMIN AMIN!!!
Tirmizi, Muazdan rivayet etmistir.

MEDINEM