Yillar Sonra...

Yillar sonra iste bu adreste bulusuldu!...

Gecen hafta dersteyim ve tanimadigim bir numara beni cep telimden aradi. Actim ve o sesi hemen tanidim... G. sesiydi... Bir ciglik bir heyecan gitti. Ogrencilerimi bile unuttum o an. Beni arayan yatilidan cok sevdigim ve samimi olan arkadasimdi. Ortaokul yatilida birdik. Lisede ben onlardan ayrilmistim ama sadece cismen bir ayrilik olmustu bu. Sonrada bir kere R'dam Ahoyda denk geldik birbirimize tavafuken. O nisanliydi... Ne olduysa hatirlayamiyorum oylece kaldi.
Arkadasla hemen cumartesiye sozlestik. Birtek o degildi o donemde arkadaslardan. S. H. ve Y. de vardi. Tam bir gruptuk.. Grubumuzun yarisi diyebilirim.
Yatili arkadaslik bambaska oluyor. Kardes gibi oluyorsun, herseyi paylasiyorsun. Cilgindik, delidoluyduk ve bir o kadar da masumduk duygularimizla.

Cin cagirma, tulleri sokerek gelin damat, ranzaya vurarak darbuka ritmi ile danslar (hep ayni ritim olurdu hehehhee)... Gizlice carsiya kacmak icin yurttan bir kac saatligine kacma, yurda ekmek sokmak yasakti ve vatkalarin altina saklayarak ekmek sokardik, banyoda sobayla isinirdi sicak su bu yuzden odun kirarak soba yakardik... Hayati hep beraber ogrendik. Soba yakmayi nereden biliyorduk ki?... Hepimizde Hollandadan gelmistik.

Derken iste yillar sonra ilk defa gordugum arkadaslarimla bulustum. Zaman az geldi bize... doyamadik hic.... tum hatiralar anlatildi... Ve ayrildiktan sonra kim ne yapti etti...  Hepsi evlenmis anne olmuslar. Yakismis onlara... Kamil amcanin tostu, sinekli bakkal, nohut, kutuphane, kutuphaneye giderken aldigimiz ayvalar, mudure hanim, benim sakiz cignerken turkce ogretmenimden azar isitmem..  Her bir olay ayri bir olaydi :)
Anlastik bir daha bu kadar ayri olmayacagiz... Hep birbirimizle gorusecegiz... Tek bir seye uzulduler ve dediler ki: Medinem, tam seni bulduk sen tasinacaksin artik Istanbula.... O gune kadar bol bol goruselim...!!

Cok mutluyum... O donemlere geri dondum...
Rabbim hep bizi mutlu eylesin insALLAH...
sevgiler Medinem